23 kwietnia 2025 roku – święto św. Wojciecha. Kolor szat: biały. Imieniny: Wojciech, Wojciecha.
Dziś, w liturgicznym kalendarzu, obchodzimy święto św. Wojciecha, patrona Polski, który przyniósł chrześcijaństwo w naszą ojczyznę. Jego życie i męczeństwo są ważnym elementem naszej kultury i historii. Przywołując jego postać, zachęcamy się do refleksji nad wiernością chrześcijańskim wartościom oraz miłością do Boga i bliskich.
Pierwsze czytanie
W pierwszym czytaniu usłyszymy fragment z Księgi Dziejów Apostolskich (Dz 1, 15-26), w którym apostołowie podejmują decyzję o wybraniu nowego apostoła w miejsce Judasza Iskarioty. W kontekście św. Wojciecha, można zauważyć podobieństwo do jego misji, której celem była nie tylko chrystianizacja, ale również budowanie wspólnoty wiernych. Apostołowie, zgromadzeni w modlitwie, wybierają spośród swoich towarzyszy, co pokazuje, jak ważna dla Kościoła była jedność i wspólne działanie. Św. Wojciech, podobnie, poświęcił swoje życie dla umocnienia Kościoła na ziemiach, gdzie przynosił Dobrą Nowinę.
Psalm
Psalm responsoryjny (Ps 113) ukazuje chwałę Boga, który podnosi ubogich i nieżądzących ważnych miejsc. „Błogosławiony, kto trwa w Jego miłości.” Te słowa przypominają nam, że św. Wojciech, oddając swoje życie, zaświadczał swoim życiem o miłości Boga, która zstępuje do najuboższych. Modlitwa psalmu będzie dla nas zaproszeniem do refleksji nad tym, jak w naszej codzienności, na wzór św. Wojciecha, możemy być narzędziami Bożej miłości.
Aklamacja
Aklamacja w dzisiejszej liturgii (por. J 15, 16) przypomina nam, że to nie my wybraliśmy Jezusa, ale On wybrał nas i powołał, abyśmy przynosili owoce. To wskazanie na wybór Boga powinno być wciąż obecne w naszym życiu, skąd czerpiemy siłę do działania, a także odwagi do głoszenia Ewangelii tak, jak czynił to św. Wojciech.
Ewangelia
Ewangelia (J 15, 1-8) wprowadza nas w metaforę winorośli, w której Jezus ukazuje się jako prawdziwa winorośl, a my jako latorośle. Obliga nas to do trwania w Nim, co jest kluczowe dla naszego duchowego wzrostu. Tak jak św. Wojciech pielęgnował swoje relacje z Jezusem, by móc pełnić Jego wolę, my również jesteśmy powołani, aby trwać w tej relacji, abyśmy mogli przynosić owoce w postaci dobrych uczynków. Nasza jedność z Chrystusem daje nam nie tylko moc, ale także sens działania, podobnie jak św. Wojciech żył dla Kościoła i jego misji.
Rozważania nad Ewangelią – 23 kwietnia 2025 roku.
Drodzy bracia i siostry, dzisiaj, w święto św. Wojciecha, chcę zaprosić Was do głębszego rozważenia dzisiejszej Ewangelii. Czy trwamy w Chrystusie, prawdziwej winorośli? Św. Wojciech udowodnił, że zjednoczenie z Bogiem może przynosić niesamowite owoce. Jego życie jest świadectwem odwagi, poświęcenia i miłości, jakie powinny cechować naszą relację z Jezusem. Niech przykład św. Wojciecha będzie dla nas inspiracją do bycia autentycznymi latoroślami, trwającymi w miłości i służbie dla innych. Amen.