26 stycznia 2025, sobota
Kolor szat: Zielony
Imieniny: Alina, Tytus
Dziś w nagrodę za trud codziennego życia rozważamy piękne fragmenty Pisma Świętego, które skłaniają nas do refleksji nad naszym powołaniem i sposobem, w jaki możemy wypełniać naszą misję w dzisiejszym świecie. Dziękujemy Bogu za Jego słowo, które oświeca nasze serca i umysły.
Pierwsze czytanie
Pierwsze czytanie pochodzi z Księgi Izajasza (Iz 58, 9b-14). Izajasz przekazuje nam przesłanie od Boga, które wzywa do prawdziwego postu i miłosierdzia. To nie tylko zewnętrzne przestrzeganie rytuałów, ale przede wszystkim przemiana serca i działania w miłości względem bliźniego. W omawianym fragmencie Boga stawia nas przed pytaniem, co tak naprawdę znaczy „pościć”? Celem postu nie jest jedynie wyrzeczenie się jedzenia czy przyjemności, ale otwarcie serca na potrzebujących, pomoc tym, którzy cierpią oraz dążenie do sprawiedliwości. Izajasz podkreśla, że prawdziwy post powinien łączyć się z czynami miłości. To wezwanie do zmiany nie tylko w sakralnym znaczeniu, ale i w codziennym życiu, ukazuje jak Bóg pragnie, abyśmy służyli Mu poprzez nasze czyny.
Psalm
Responsoryjny psalm (Ps 86, 1-2, 3-4, 5-6) jest modlitwą, która prosi Boga o pomoc i łaskę. Psalmista nazywa się oddanym czcicielem Boga, który w trudnych momentach życia woła do Niego z ufnością. W szczególności zwraca się z prośbą o miłosierdzie i przebaczenie grzechów. Ta modlitwa przypomina nam, że nawet w obliczu porażek mamy prawo przyjść do Boga, który zawsze jest gotów nas wysłuchać i przyjąć. Psalm podkreśla również znaczenie wierności i nadziei, które są fundamentem naszej relacji z Bogiem.
Aklamacja
Aklamacja przed Ewangelią: „Alleluja, alleluja! Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy Królestwo Niebieskie” (Mt 5, 3). Fragmencik ten zaprasza nas do refleksji nad tym, co znaczy być ubogim w duchu i jak to się przekłada na naszą codzienną postawę. To zachęta, aby przyjąć postawę pokory i otwartości na Boże prowadzenie w naszym życiu.
Ewangelia
Ewangelia według św. Łukasza (Łk 5, 27-32) ukazuje nam powołanie Lewiego, celnika, przez Jezusa. Ten moment jest kluczowy, ponieważ pokazuje, jak Jezus nie boi się zbliżyć do tych, którzy są pogardzani przez społeczeństwo. Lewi, stereotypowy grzesznik, został wezwany, by stać się jednym z Jego uczniów. Podjęcie przez niego decyzji o zostawieniu wszystkiego i podążeniu za Jezusem staje się symbolicznym przykładem dla każdego z nas. Św. Łukasz zwraca uwagę na to, że Jezus przyszedł nie po to, aby wzywać sprawiedliwych, ale grzeszników do nawrócenia. To jest piękne przesłanie miłosierdzia, które przypomina nam, że Bóg nie wyklucza nikogo, a Jego miłość sięga nawet najdalszych zakątków ludzkiego serca.
Rozważania nad Ewangelią – 26 stycznia 2025
Drodzy Bracia i Siostry, dzisiaj w Ewangelii mamy piękny przykład miłości Jezusa, który nie boi się zbliżyć do grzeszników, a wręcz ich szuka. Powołanie Lewiego stanowi wezwanie dla nas wszystkich, abyśmy nie bali się odpowiedzieć na Boże zaproszenie do życia w Jego bliskości. To, co wydaje się niemożliwe, z nadzieją przekształci się w osobistą relację z Nim. Warto mieć w sercu przekonanie, że każdy z nas, bez względu na to, jakie popełnił błędy, ma szansę na nawrócenie i nowe życie w Chrystusie. Niech te słowa dodadzą nam odwagi do podejmowania decyzji w codziennym życiu, aby naszym działaniem przyciągać innych do Bożej miłości. Amen.