Wigilia Bożego Narodzenia to czas, gdy cała rodzina gromadzi się przy wspólnym stole, by przeżyć wyjątkową noc pełną miłości, nadziei i wiary. To chwila, w której cisza tej świętej nocy przepełnia nasze serca, a wspomnienie narodzin Zbawiciela ożywia nasze dusze.
Blask betlejemskiej gwiazdy przypomina nam o wielkim cudzie – Bóg stał się człowiekiem, by przynieść światu pokój i radość. Wsłuchując się w słowa Ewangelii według św. Łukasza, przeżyjmy raz jeszcze historię, która zmieniła losy całej ludzkości. Niech to czytanie na Wigilię stanie się dla nas momentem refleksji i umocnienia wiary w miłość Boga do człowieka.
Czytanie na Wigilię
P. + W imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego.
W. Amen.
P. W sześćdziesiątym piątym tygodniu lat według proroctwa Daniela, w sto dziewięćdziesiątej czwartej olimpiadzie – według kalendarza greckiego, w 752 roku po założeniu miasta Rzymu, w 42 roku panowania Oktawiana Augusta, cesarza rzymskiego, gdy na całym świecie nastał pokój, zechciał Jezus Chrystus, wieczny Bóg i Syn wiecznego Ojca, świat uświęcić przez swoje błogosławione przyjście. Dlatego święcimy dziś narodzenie Pana naszego Jezusa Chrystusa według ciała.
Ewangelia św. Łukasza (Łk 2, 1-14)
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna.
Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoim stadem. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich:
«Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu; dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie».
I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami:
«Chwała Bogu na wysokościach,
a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania».
Oto Słowo Pańskie.
W. Chwała Tobie, Chryste.
Niech w ciszy tej świętej nocy, kiedy wsłuchiwaliśmy się w Słowo opisujące cud Wcielenia, nasze serca napełni światło betlejemskiej gwiazdy. Niech w jej blasku dostrzeżemy prawdziwy sens ludzkiego życia i odnajdziemy odwagę, by w codzienności stawać się świadkami miłości Boga. Przeżyjmy te Święta z głęboką wdzięcznością i pokojem, dzieląc się radością, która rodzi się w stajence i przemienia cały świat. Niech Ten, który przyszedł jako Dziecię, prowadzi nas przez życie ku pełni prawdziwego szczęścia i wiecznego zbawienia. Amen.