3 stycznia 2025, czwartek – Kolor szat: zielony, Imieniny: Iwona, Zdzisław, Edyta.
Dziś w liturgii Kościoła obchodzimy zwykły dzień, pełen refleksji nad Słowem Bożym. Jest to czas, kiedy możemy skupić się na duchowym wymiarze naszego codziennego życia. Czytania dzisiejsze zapraszają nas do odkrywania głębi Bożego przesłania i umacniania naszej wiary. Zachęcają do zastanowienia się nad naszym miejscem w Kościele oraz nad tym, jak odpowiadamy na Boże wezwanie.
Pierwsze czytanie
W pierwszym czytaniu usłyszymy fragment z pierwszego Listu św. Jana (1 J 3, 7-10), w którym apostoł przestrzega przed fałszywymi nauczycielami i zachęca do życia w prawdzie. Jan pisze, że każdy, kto czyni sprawiedliwość, jest z Boga, natomiast kto grzeszy, ten jest z diabła. To czytanie przypomina nam o znaczeniu naszych wyborów i czynów w codziennym życiu. Jest wezwaniem do autentyczności i odpowiedzialności za swoje działania. Św. Jan nie boi się nazywać rzeczy po imieniu – pokazuje, że postawy i nasze czyny mają znaczenie w kontekście relacji z Bogiem. Jego słowa stają się dla nas przypomnieniem, że prawdziwa miłość do Boga wyraża się w posłuszeństwie Jego przykazaniom.
Psalm
Psalm responsoryjny (Ps 98, 1. 7-8. 9) wzywa nas do radości i uwielbienia Boga za Jego potęgę i zbawienie. „Śpiewajcie Panu pieśń nową, bo uczynił cuda”, możemy usłyszeć w tym psalmie. Jest to radość wynikająca z doświadczenia Bożej obecności wśród swojego ludu i z działania Jego mocy w historii. Psalmista wzywa wszystkie narodowości do oddawania czci Bogu – przypomina nam, że Boża miłość ma charakter uniwersalny. Dzisiejszy psalm może być dla nas zachętą do wzbudzenia w sercach radości i wdzięczności za to, co Bóg uczynił w naszym życiu.
Aklamacja
Aklamacja przed Ewangelią, która jest kontynuacją wielkiego uwielbienia Pana, przypomina nam, że Słowo Boże jest źródłem życia i nadziei. „Alleluja, alleluja. Chrystus, nasza Pascha, został ofiarowany. Abyśmy mogli żyć z Bogiem, powstał z martwych”. Ten krótki zwrot wprowadza nas w klimat tajemnicy i radości, wskazując na centralną prawdę wiary chrześcijańskiej – zmartwychwstanie Chrystusa.
Ewangelia
W Ewangelii dzisiejszej (J 1, 35-42) spotykamy się z początkiem powołania pierwszych uczniów. Jan Chrzciciel wskazuje na Jezusa, wołając, że to On jest Barankiem Bożym. Usłyszawszy te słowa, dwóch uczniów zaczyna podążać za Jezusem. To piękna scena, która pokazuje, jak ważne jest dzielenie się wiarą i wskazywanie na Chrystusa. Kiedy Jezus zwraca się do uczniów, pytając, co pragną, dając im jednocześnie wybór, ukazuje nam, jak cennym darem jest wolna wola. Nie zgarnia ich na siłę, nie narzuca im, lecz zaprasza do odkrywania samych siebie w relacji z Nim. Przemiana Szymona w Piotra jest tu kluczowym momentem – Jezus dostrzega w nim potencjał, który wkrótce zaowocuje wielkimi dziełami. Ta Ewangelia zachęca nas, abyśmy zwracali uwagę na Chrystusa w naszym życiu, abyśmy nie ustawali w poszukiwaniu Go.
Rozważania nad Ewangelią – 3 stycznia 2025
Drodzy bracia i siostry, dzisiejsza Ewangelia ukazuje nam piękno pierwszych kroków do uczniostwa. Każdy z nas jest wezwany do podążania za Jezusem, by odkrywać, kim jesteśmy w Jego oczach. Jak uczniowie słyszymy wezwanie, by zbliżyć się do Niego, by zadać pytanie: „Nauczycielu, gdzie mieszkasz?” To zaproszenie do poznawania Boga osobiście, do wchodzenia w relację z Nim, która przepełni nasze życie sensami i radościami. Niech w dzisiejszym dniu nasze serca będą otwarte na Jego obecność, aby każdy z nas mógł stać się świadkiem Jego miłości w świecie.