Lud Izraela wie, że Bóg jest z nim. Kiedy następuje coś ważnego, Izraelici są przekonani, że dzieje się to z woli Boga i próbują zrozumieć, czego Bóg chce. Aby o niczym nie zapomnieć, rodzice opowiadają o tych wydarzeniach dzieciom, które z kolei powtarzają je swoim dzieciom, one zaś następnemu pokoleniu.
Pewnego dnia uczeni postanawiają zebrać te ustne relacje i spisać historię ludu Izraela. Jest to mozolna i długa praca, która trwa kilka wieków.
Prawie cały Stary Testament został napisany po hebrajsku. Z kolei Nowy Testament po grecku. Ta druga część Pisma Świętego powstała tuż po zbawczej śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa i zawiera opisy naocznych świadków Jego życia na ziemi.
Jak czytać Biblię?
Wszystkie księgi Biblii mają swoją nazwę. Na przykład pierwsza z nich nazywa się Księgą Rodzaju. Obok pełnych nazw ksiąg używa się również ich dwu- lub trzyliterowych skrótów. Skrót wspomnianej Księgi Rodzaju to Rdz.
Z kolei dana księga biblijna jest podzielona na rozdziały, a w rozdziałach niemal każde zdanie ma swój numer i są to wersety. Numery ułatwiają szukanie wybranego fragmentu tekstu. Pierwsza liczba jest przypisana kolejnemu rozdziałowi, następne liczby są numerami wersetów. Na przykład Rdz 12,1-3 oznacza: „Księga Rodzaju, rozdział 12, wersety od 1 do 3”.
