21 listopada 2024 – Ofiarowanie NMP
Kolor szat: Biały
Imieniny: Jan, Elżbieta, Czesław
Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny to święto, które przypomina nam o wydarzeniu związanym z oddaniem Maryi do świątyni. To chwila, gdy początków jej życia wypełnione były wiarą rodziców i pragnieniem oddania jej Bogu. W ten sposób Kościół ukazuje nam piękno i znaczenie powołania do służby, które Maryja przyjęła z otwartym sercem i z pełnym zaufaniem do woli Bożej. To święto zaprasza nas do refleksji nad tym, jak my sami możemy ofiarować nasze życie, talenty i czas dla Bożego planu zbawienia.
Pierwsze czytanie
Czytanie z Księgi proroka Zachariasza (Zach 2, 10-13)
„Ciesz się i raduj, córko Syjonu, bo oto przychodzę i zamieszkam pośród ciebie – mówi Pan. W owym dniu wiele narodów dołączy do Pana i będą Mu ludem. Ja zamieszkam pośród ciebie, a ty poznasz, że Pan Zastępów posłał mnie do ciebie. Pan odziedziczy Judę jako swoją część na ziemi i znów wybierze Jeruzalem.”
W tym pierwszym czytaniu prorok Zachariasz przekazuje Boże słowo otuchy i nadziei. Proroctwo wskazuje na przyszłe zamieszkanie Pana pośród swego ludu, co odnosi się nie tylko do czasów Izraela, ale także do naszej rzeczywistości, gdzie Pan pragnie być blisko każdego z nas. To wezwanie do radości i umiłowania wspólnoty wskazuje na znaczenie obecności Boga w naszym życiu.
Psalm
Psalm responsoryjny: Ps 122, 1-2. 3-4. 5
„Cieszyłem się, gdy mi powiedziano: Pójdziemy do domu Pana!
I stanęły nasze nogi w bramach twoich, Jeruzalem.
Jeruzalem, które jest zbudowane jak miasto, w całości razem,
tam wstępują pokolenia, pokolenia Pana,
aby złożyć dziękczynienie imienia Pańskiego.”
Psalm ten wyraża radość z przybycia do miejsca spotkania z Bogiem. Jeruzalem postrzegane jest jako dom, miejsce, gdzie Bóg obecny jest wśród swojego ludu. Jest to przestrzeń, w której modlitwa i uwielbienie tworzą jedność między człowiekiem a Bogiem.
Aklamacja
Aklamacja przed Ewangelią: „Alleluja, alleluja! Pan Bóg, który jest w niebie, zstąpił do nas, aby mieszkać pośród nas. Alleluja!”
Aklamacja ta przypomina nam o Bożej obecności, wskazując, że Bóg nie jest daleko. Przyszedł do nas, by dzielić nasze życie, nasze trudy, radości i cierpienia.
Ewangelia
Ewangelia według Łukasza (Łk 1, 26-38)
„W szóstym miesiącu anioł Gabriel został posłany od Boga do miasta galilejskiego, zwanego Nazaret, do dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida, a dziewicy było na imię Maria. Anioł wszedł do niej i rzekł: 'Witaj, pełna łaski, Pan z tobą. Błogosławiona jesteś między niewiastami.’ Ona zaniepokoiła się na jego słowa i myślała, co może znaczyć to pozdrowienie. Anioł rzekł do niej: 'Nie bój się, Mario, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. On będzie wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego. Pan Bóg da Mu tron Jego ojca Dawida.’”
W tej ewangelijnej perykopie Maryja, młoda dziewczyna, staje w obliczu Bożego wezwania. Jej zdumienie i obawa, a później pełne zaufanie i przyjęcie woli Bożej to kluczowy moment, który otwiera drzwi do zbawienia świata. Maryja staje się wzorem, jak odpowiedzieć na Boże powołanie, jak przyjąć tajemnicę, która przekracza ludzkie zrozumienie.
Rozważania nad Ewangelią – 21 listopada 2024
Drodzy Bracia i Siostry,
Dziś, w święto Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny, jesteśmy zaproszeni do kontemplacji niezwykłego momentu w historii zbawienia. Maryja, poproszona o niesienie największego zadania, jakie kiedykolwiek zlecił Bóg, w pełni ufa Jego woli. To zaufanie, to przyjęcie Bożego daru i powołania, stanowi dla nas wzór do naśladowania.
W naszych własnych życiach często zmagamy się z lękiem, niepewnością czy obawą przed tym, co może przynieść przyszłość. Przykład Maryi uczy nas, że pełne zawierzenie Bogu, nawet w obliczu niewiadomej, prowadzi do wielkich rzeczy. Zaufajmy Bogu i otwórzmy nasze serca na Jego powołanie, tak jak Maryja otworzyła swoje serce na Zbawiciela. Wszyscy jesteśmy powołani do ofiarowania swojego życia, tak jak Matka Boża ofiarowała się Bogu. Niech ten dzień będzie dla nas przypomnieniem o wartości i pięknie każdego powołania, które przyjmujemy. Amen.