18 listopada 2024 – poniedziałek, wspomnienie św. Jedynga, kolor szat: biały, imieniny obchodzą: Jedynga, Jedyng, Ewa.
Pierwsze Czytanie: 1 List do Koryntian 1, 10-17
Apostoł Paweł zwraca się do Koryntian, wzywając ich do jedności w wierze i miłości. Mówi, że nie możemy dzielić się na frakcje ani przywódców, bo każdy z nas jest częścią ciała Chrystusa. To wezwanie do jedności w różnorodności jest aktualne również dzisiaj, kiedy Kościół często musi stawiać czoła podziałom. Św. Paweł przypomina, że źródłem naszej jedności jest krzyż Chrystusa, a nie ludzkie ambicje czy zasługi.
Psalm: Psalm 1, 1-2. 3. 4. 6
Psalmista przedstawia obraz człowieka, który znajduje przyjemność w Prawie Bożym. Taki człowiek jest jak drzewo sadzone nad wodami, wydające swój owoc we właściwym czasie. Z kolei źli są porównywani do plew, które wiatr rozprasza. Ten psalm zachęca nas do głębokiego zakorzenienia w Bożym Słowie, które jest podstawą naszej rzeczywistości. To, jak żyjemy zgodnie z Bożymi wskazaniami, określa naszą przyszłość.
Aklamacja: J 17, 21
Aklamacja przypomina o jedności, o którą modlił się Jezus: „Aby wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie”. Jest to centralny motyw nie tylko w dzisiejszej Eucharystii, ale również w całym naszej drodze duchowej. Jedność z Bogiem i z bliźnimi jest niezbędna dla prawdziwego świadectwa naszej wiary.
Ewangelia: Łk 17, 11-19
W dzisiejszej Ewangelii widzimy spotkanie Jezusa z dziesięcioma trędowatymi, którzy proszą Go o miłosierdzie. Jezus, pełen współczucia, uzdrawia ich, ale tylko jeden z nich wraca, by podziękować. Jezus pytając: „Gdzie są ci dziewięciu?”, stawia nas w obliczu pytania o nasze dziękczynienie. Często otrzymujemy wiele od Boga, ale czy mamy odwagę wrócić i wyrazić naszą wdzięczność? Ten jeden uzdrowiony człowiek, Samarytanin, ukazuje nam, że wdzięczność powinna być częścią naszego życia wiary.
Rozważania nad Ewangelią
Drodzy bracia i siostry, dzisiejsze liturgiczne czytania kierują nas ku refleksji nad tym, co znaczy być wdzięcznym oraz jak ważna jest jedność w naszym życiu chrześcijańskim. Jezus uzdrawia dziesięciu, ale tylko jeden wraca, by wyrazić swoją wdzięczność. To wskazuje na głęboki temat w naszej relacji z Bogiem – przypomina nam, że nie tylko otrzymywanie łask jest ważne, ale również nasze odpowiedzi na nie.
Przykład Samarytanina pokazuje, że uzdrowienie nie dotyczy tylko ciała, ale także ducha. Wdzięczność jest prośbą o głębsze zrozumienie i doświadczenie miłości Boga. Każdy z nas może zawalczyć ze skłonnością do samozadowolenia. Otóż, ilekroć doświadczamy Bożych łask, pamiętajmy, by wracać do Niego z wdzięcznością, byśmy potrafili dzielić się tą wdzięcznością z innymi.
Niech przykład św. Jedynga, który prowadził życie pełne jedności i służby, będzie dla nas inspiracją do budowania wspólnoty opartej na miłości i szacunku. Chrześcijaństwo to nie tylko zbiór zasad, ale przede wszystkim relacja z Osobą, która nas kocha – Jezusem Chrystusem. Niech dzisiejsza Eucharystia napełni nas Duchem Świętym i umocni nas w postanowieniu budowania jedności w naszych rodzinach, społecznościach i Kościele.