Środa, 30 listopada 2023
Święto św. Andrzeja Apostoła
♦ kolor liturgiczny: czerwony | Rok A, I
Pierwsze czytanie na dzisiaj
Iz 49,1-6
Ustanowię Cię światłością dla pogan
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Wyspy, posłuchajcie Mnie! Ludy najdalsze, uważajcie! Powołał Mnie Pan już z łona mej matki, od jej wnętrzności wspomniał moje imię. Ostrym mieczem uczynił me usta, w cieniu swej ręki Mnie ukrył. Uczynił ze mnie strzałę zaostrzoną, utaił mnie w swoim kołczanie. I rzekł mi: „Tyś Sługą moim, Izraelu, w tobie się rozsławię”. Ja zaś mówiłem: Próżno się trudziłem, na darmo i na nic zużyłem me siły. Lecz moje prawo jest u Pana i moja nagroda u Boga mego. Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą. teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela. A mówił: „To zbyt mało, iż jesteś Mi Sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela! Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi”.
Oto słowo Boże.
lub
Rz 10,9-18
Wiara rodzi się ze słowa Chrystusa
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Jeżeli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych, osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami -do zbawienia.
Wszak mówi Pismo: „Żaden, kto wierzy w Niego, nie będzie zawstydzony”.
Nie ma już różnicy między Żydem a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają. „Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony”.
Jakże więc mieli wzywać Tego, w którego nie uwierzyli? Jakże mieli uwierzyć w Tego, którego nie słyszeli? Jakże mieli usłyszeć, gdy im nikt nie głosił? Jakże mogliby im głosić, jeśliby nie zostali posłani? Jak to jest napisane: „Jak piękne stopy tych, którzy zwiastują dobrą nowinę”.
Ale nie wszyscy dali posłuch Ewangelii. Izajasz bowiem mówi: „Panie, któż uwierzył temu, co od nas posłyszał?” Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa.
Pytam więc: Czy może nie słyszeli? Ależ tak: „Po całej ziemi rozszedł się ich głos, aż na krańce świata ich słowa”.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 19,2-3.4-5ab
Refren: Po całej ziemi ich głos się rozchodzi.
Niebiosa głoszą chwałę Boga,
dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.
Dzień opowiada dniowi,
noc nocy przekazuje wiadomość.
Nie są to słowa ani nie jest to mowa,
których by dźwięku nie usłyszano:
Ich głos się rozchodzi po całej ziemi,
ich słowa aż po krańce świata.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Mt 4,19
Alleluja, alleluja, alleluja
Pójdźcie za Mną,
a uczynię was rybakami ludzi.
Alleluja, alleluja, alleluja
EWANGELIA
Mt 4,18-22
Powołanie Apostołów
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Gdy Jezus przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci, Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami.
I rzekł do nich: „Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi”.
Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim.
A gdy poszedł stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci, Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał.
A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim.
Oto słowo Pańskie.
Rozważania nad Ewangelią na dziś
Ewangelia według Mateusza 30 listopada przedstawia historię powołania pierwszych uczniów Chrystusa: Szymona, Andrzeja, Jakuba i Jana. Byli oni rybakami z okolic Jeziora Galilejskiego, działającymi w formie wspólnoty rybackiej. Sprzedawali ryby głównie na terenie Dekapolu, zlokalizowanego na wschód i południowy-wschód od jeziora, będącego związkiem dziesięciu miast o hellenistycznym charakterze. Nazwa „dekapolis” pochodzi z języka greckiego i oznacza „dziesięć miast”. W tym regionie mówiono po grecku, dlatego rybacy z Galilei, podobnie jak Polacy pracujący w Londynie, musieli znać język grecki, by utrzymać relacje handlowe.
Stałe kontakty handlowe zapewniały im stabilność finansową i dobry status materialny. Zgodnie z zapisami biblijnymi, ci uczniowie uważali się za osoby zamożne.
W tym kontekście społeczno-historycznym pewnego dnia nad jeziorem pojawił się Jezus, mówiąc do nich: „Pójdźcie za mną, a uczynię was rybakami ludzi”. Mateusz odnotowuje, że bez wahania (eutheōs) opuścili wszystko, co do tej pory było dla nich ważne i miało sens: sieci, łodzie, stabilną pracę, a nawet rodziców.
Chrystus oczekiwał od swoich uczniów radykalnego zaangażowania, czasem konieczności zerwania ze znanym środowiskiem i stylem życia, aby zyskać nową perspektywę i wrócić do niego odmienionymi.