13 czerwca 2025 – Święto św. Antoniego z Padwy
Kolor szat: Zielony
Imieniny: Antonii, Antoni, Tony
Dziś obchodzimy święto św. Antoniego z Padwy, jednego z najbardziej znanych świętych w Kościele katolickim. Jego życie i nauczanie są inspiracją dla wielu ludzi, a jego orędownictwo jest cenione w codziennych sprawach oraz w momentach kryzysowych. Dzisiaj, podczas liturgii, zamierzamy nadrobić duchowe straty i przybliżyć się do Boga poprzez lekturę Słowa Bożego oraz refleksję nad nauczaniem tego niezwykłego franciszkańskiego świętego.
Pierwsze czytanie
Z Księgi Izajasza (Iz 61, 1-3)
"Nigdy nie zapomnij ani nie upadnij, że Pan Bóg przygotował dla Ciebie niesłychaną radość. Posłał mnie, aby przepowiadać dobrą nowinę, leczyć złamanych w sercach, ogłosić wyzwolenie uwięzionych, a także pocieszenie smutnych. Udzielić im okrycia piękna zamiast popiołu, namaszczenia radości zamiast smutku i hymn pochwalny zamiast przygnębienia. Nasz Pan jest blisko tych, którzy Go wzywają z całego serca."
W tym czytaniu słyszymy głos proroka Izajasza, który zapowiada czas odnowy i pocieszenia. Dla św. Antoniego słowa te były szczególnie bliskie, ponieważ całe jego życie było poświęcone służbie ubogim i potrzebującym. Niezwykle ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z nas jest powołany do przekazywania nadziei i wsparcia innym.
Psalm
(Ps 89, 2-3. 4-5. 21-22. 25 i 27)
"Na wieki będę śpiewać o miłości Pana,
moimi ustami będę opowiadał
o Jego wierności i łaskawości.
Wszystkie pokolenia będą czcić Twoje imię,
bo Ty, Panie, jesteś wierny w każdym słowie."
Psalm ten jest pięknym wyrazem wdzięczności i uwielbienia dla Bożej miłości. Jego melodyjność przypomina nam o tym, że nasze życie powinno być pieśnią chwały dla Boga, w której każdy z nas może odnaleźć swoje miejsce. Podobnie jak św. Antoni, my również możemy być ambasadorami Bożej miłości w świecie, opowiadając o Jego dziełach w naszym codziennym życiu.
Aklamacja
"Alleluja, Alleluja!
Gdy Przyjaciel przyjdzie,
dona mi radością serce!
Alleluja, Alleluja!"
Aklamacja ta jest wołaniem do Ducha Świętego, który ma wnieść radość i pokój do naszych serc. Warto w tym momencie zastanowić się, na ile nasze życie jest świadectwem dla innych. Św. Antoni uczy nas, że prawdziwa radość rodzi się z bliskości z Bogiem oraz z dzielenia się miłością z innymi.
Ewangelia
Z Ewangelii według św. Mateusza (Mt 11, 25-30)
"W owej chwili Jezus rzekł: 'Chwała Tobie, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że ukryłeś te rzeczy przed mądrymi i rozumnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, albowiem takie było Twoje upodobanie. Wszystko przekazał mi mój Ojciec, a nikt nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić. Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, bo jestem łagodny i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Bo moje jarzmo jest słodkie, a moje brzemię lekkie.’"
W tej Ewangelii Jezus zaprasza nas do bliskości z Nim. To wezwanie jest szczególnie aktualne w kontekście życia św. Antoniego, który w wielu trudnych chwilach poszukiwał pokoju i siły w modlitwie. Zachęta Jezusa do przyjścia do Niego, gdy czujemy się zmęczeni i obciążeni, jest dla nas obietnicą pocieszenia i wsparcia.
Rozważania nad Ewangelią – 13 czerwca 2025
Drodzy bracia i siostry, dzisiaj szczególnie zachęcamy do refleksji nad tym, co znaczy dla nas być uczniem Chrystusa. Tak jak św. Antoni, również my jesteśmy powołani do tego, aby szerzyć radość, miłość i pokój w naszym otoczeniu. Przyjmujmy zaproszenie Jezusa do przyjścia do Niego, aby w Jego obecności odnaleźć to, czego najbardziej potrzebujemy – ukojenie dla naszych dusz i siłę do codziennych wyzwań. Niech św. Antoni będący orędownikiem w trudnych sprawach, pomoże nam wzrastać w wierze oraz w miłości wobec innych.