Data: 15 grudnia 2024
Święto: Niekoniecznie święto; okres adwentowy
Kolor szat: Fioletowy
Imieniny: Nauczycieli, Adama, Zbigniewa
Dzisiaj, w czasie Adwentu, pragniemy otworzyć nasze serca na łaskę Bożą oraz na nadchodzącą radość z Narodzenia Jezusa. Czas oczekiwania, refleksji oraz przygotowania duchowego wzywa nas do większej czujności i przyjęcia słowa Bożego, które prowadzi nas ku pełni zbawienia.
Pierwsze czytanie
Pierwsze czytanie pochodzi z Księgi Izajasza (Iz 35, 1-10), gdzie prorok opisuje czas, gdy ziemia, dotknięta cierpieniem, odzyska swoją urodę i wspaniałość. Izajasz architektonicznie ukazuje wielkie dzieło, jakie Bóg zamierza zrealizować, aby pocieszyć swój lud. „Niech się nie lęka serce wasze!” – zachęca, zapewniając, że przyjdzie Zbawiciel, który przywróci nadzieję, uzdrowienie oraz radość. Obraz pustyni staje się symbolem przemiany i odnowy, a krajobraz, który ożywa, odzwierciedla działanie miłosierdzia Bożego. Prorockie słowa Izajasza przypominają nam, że nadzieja w Bogu jest ciągle obecna, nawet w najciemniejszych chwilach życia.
Psalm
Psalm responsoryjny (Ps 146, 6-10) wyśpiewuje chwałę Boga, który jest wsparciem dla ubogich, pokrzywdzonych i tych, którzy są w potrzebie. Werset „Pan otwiera oczy ślepych; Pan dźwiga w dół; Pan miłuje sprawiedliwych” podkreśla aktywną obecność Boga w naszej rzeczywistości. Psalmista wzywa nas do zauważenia, że Bóg jest nieustannym źródłem nadziei i pomocnikiem, któremu możemy powierzyć nasze lęki. Także czeka na nas, abyśmy podjęli działania w zgodzie z Jego wolą, i aby nasza wiara znalazła odzwierciedlenie w miłości do bliźniego.
Aklamacja
Aklamacja przed Ewangelią (por. Łk 7, 22) ogłasza słowa Jezusa: „Idźcie, powiedzcie Janowi, co widzicie i słyszycie: niewidomi odzyskują wzrok, chromi chodzą, trędowaci zostają oczyszczeni…” Ta aklamacja wzywa nas, abyśmy zauważali znaki Bożego działania w świecie. To przypomnienie, że Jezus jest pośród nas i działa przez nas, aby dotrzeć do tych, którzy najbardziej tego potrzebują.
Ewangelia
Ewangelia dzisiejsza (Mt 11, 2-11) wprowadza nas w szczególny moment, gdy Jan Chrzciciel wysyła swoich uczniów, aby zapytali Jezusa: „Czy Ty jesteś tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?” Jezus odpowiada, nie mówiąc bezpośrednio o swoim statusie mesjańskim, lecz wskazując na cuda, które realizuje. „Błogosławiony, kto we Mnie nie zwątpi” – mówi w odpowiedzi. W tej Ewangelii ukazuje się nie tylko tajemnica Jego misji, ale także zachęta do wiary pośród wątpliwości. Jezus potwierdza, że Jego obecność wśród tych, którzy ubodzy, chorzy, i w potrzebie, jest potwierdzeniem Bożego planu zbawienia.
Rozważania nad Ewangelią – 15 grudnia 2024
Bracia i siostry, dzisiaj spotykamy się z pytaniem, które John postawił Jezusowi. Czy nie jest to pytanie, które może pojawić się w naszych sercach, zwłaszcza w chwilach niepewności czy kryzysów wiary? Jan, pewny swojego posłannictwa, zadaje pytanie, które ukazuje głęboką ludzką naturalność – potrzebę potwierdzenia. Jezus odpowiada mu, obdarzając nadzieją i wzywając do wiary.
Warto zatem, w obliczu naszych wątpliwości, zrozumieć, że Jezus nie przyszedł jako król w blasku chwale, ale jako Sługa, który przychodzi, by uzdrawiać, wyzwalać i napełniać serca radością. Zachęta do postawienia sobie pytań o to, jak w naszym codziennym życiu widzimy działanie Boga, jest bardzo aktualna. Czy dostrzegamy Go w ubogich, potrzebujących? Jak możemy być Jego świadkami w świecie?
Wzrastajmy w tej adwentowej nadziei oraz chęci do działania. Niech nasza wiara prowadzi nas do odkrywania prawdziwego znaczenia Bożej miłości, która jest obecna we wszystkich ludziach, zwłaszcza tych, którzy się borykają i cierpią. Amen.