24 listopada 2024 – Uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata
Kolor szat: Biały
Imieniny: Jerzy, Rafał, Czesław
W dzisiejszej liturgii Kościół wezwany jest do celebrowania Uroczystości Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata. To szczególny moment, w którym reflektujemy nad panowaniem Chrystusa nad światem i naszym życiem. W czasie tej uroczystości jesteśmy zaproszeni do zastanowienia się, co oznacza dla nas być uczniem Króla, który nie tylko rządzi w niebie, ale także prowadzi nas przez życie na ziemi, obdarzając nas miłością i łaską.
Pierwsze czytanie: Ezechiel 34, 11-12. 15-17
W pierwszym czytaniu z Księgi Ezechiela słyszymy o Bogu jako Dobrym Pasterzu, który troszczy się o swoje owce. Pan Bóg obiecuje, że sam zainterweniuje w sprawy swojego ludu, który jest rozproszony i zaniedbany. Stwierdza, że zbierze owce, które były zagubione i zadba o te, które są ranne. Ten obraz dobrego pasterza ukazuje nie tylko opiekę Boga nad swoim ludem, ale także zapowiada mesjańskiego Króla, który przychodzi, aby przynieść zbawienie.
Psalm: Psalm 23
W odpowiedzi na pierwsze czytanie śpiewamy Psalm 23, który jest jednym z najpiękniejszych psalmów w Biblii. „Pan moim pasterzem, nie brak mi niczego…” – te słowa przypominają nam o Bożej opiece i prowadzeniu. W trudnych chwilach życia możemy znaleźć pocieszenie w świadomości, że nasz Król jest zawsze z nami, nawet w dolinach cienia śmierci. Dzięki Jego obecności możemy odczuwać bezpieczeństwo, a nasze życie nabiera sensu i kierunku.
Aklamacja
„Alleluja, alleluja! Król nad królami, Pan nad panami, On jest Zbawicielem świata! Alleluja!” Ta aklamacja podkreśla królewską władzę Jezusa, który przychodzi do nas, aby nas zbawić i prowadzić.
Ewangelia: Mateusz 25, 31-46
Czytanie z Ewangelii według Mateusza przenosi nas do czasu ostatecznego sądu, kiedy Jezus jako Król zasiada na swoim tronie chwały. Wówczas zostaną zebrane wszystkie narody i oddzielone jak owce od kozłów. Owce, symbolizujące sprawiedliwych, zostaną przyjęte do Królestwa, a kozły, symbolizujące tych, którzy nie działali w miłości, będą odrzucone. To wezwanie do działania, do konkretnych postaw wobec drugiego człowieka, podkreśla, że nasza miłość do Boga przejawia się w miłości do bliźnich – w karmieniu głodnych, przyjmowaniu wędrowców, odwiedzaniu chorych i więźniów. Jezus identyfikuje się z najmniejszymi, pokazując, że nasza odpowiedź na Jego królewskie wezwanie zależy od naszego serca i uczynków.
Rozważania nad Ewangelią – 24 listopada 2024
Drogie Siostry i Drodzy Bracia, dzisiejsza Ewangelia stawia nas przed fundamentalnym pytaniem: w jaki sposób żyjemy naszą wiarą w codziennym życiu? Jezus, jako Król, nie oczekuje od nas jedynie zewnętrznych aktów pobożności, ale pragnie, abyśmy przyjmowali i służyli innym. Każde spotkanie z drugim człowiekiem jest dla nas okazją do zobaczenia w nim samego Chrystusa.
Zastanówmy się dzisiaj, czy nasze działanie na rzecz innych – tych, którzy są na marginesie, ubogich, chorych czy opuszczonych – jest wyrazem naszej miłości do Króla. Czy jesteśmy gotowi być Jego narzędziami, działając na rzecz miłości i sprawiedliwości? Niech nasza odpowiedź będzie pełna wrażliwości i konkretnej miłości, abyśmy mogli w dniu ostatecznym usłyszeć słowa: „Pójdźcie, błogosławieni Ojca mego, wejdźcie w dziedzictwo, które wam przygotowałem.” Amen.