21 grudnia, Czwartek
Trzeci Tydzień Adwentu
Kolor szat: fioletowy, Rok B, II
Imieniny: Piotra, Tomasza, Tomisławy
Pierwsze czytanie (PnP 2, 8-14)
Nadchodzi umiłowany
Czytanie z Pieśni nad Pieśniami
Głos mojego ukochanego! Oto on! Oto nadchodzi! Biegnie przez góry, skacze po pagórkach. Umiłowany mój podobny do gazeli, do młodego jelenia. Oto stoi za naszym murem, patrzy przez okno, zagląda przez kraty.
Miły mój odzywa się i mówi do mnie: «Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź! Bo oto minęła już zima, deszcz ustał i przeszedł. Na ziemi widać już kwiaty, nadszedł czas przycinania drzew, i głos synogarlicy już słychać w naszej krainie. Figowiec wydał zawiązki owoców i winne krzewy kwitnące już pachną.
Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź! Gołąbko ma, ukryta w rozpadlinach skały, w szczelinach przepaści, ukaż mi swą twarz, daj mi usłyszeć swój głos! Bo słodki jest głos twój i twarz pełna wdzięku».
Psalm (Ps 33 (32), 2-3. 11-12. 20-21 (R.: por. 3a))
Pieśń nową Panu radośnie śpiewajmy
Sławcie Pana na cytrze, *
grajcie Mu na harfie o dziesięciu strunach.
Śpiewajcie Mu pieśń nową, *
pełnym głosem śpiewajcie Mu wdzięcznie.
Pieśń nową Panu radośnie śpiewajmy
Zamiary Pana trwają na wieki, *
zamysły Jego serca przez pokolenia.
Błogosławiony lud, którego Pan jest Bogiem, *
naród, który on wybrał na dziedzictwo dla siebie.
Pieśń nową Panu radośnie śpiewajmy
Dusza nasza oczekuje Pana, *
on jest naszą pomocą i tarczą.
Raduje się w Nim nasze serce, *
ufamy Jego świętemu imieniu.
Pieśń nową Panu radośnie śpiewajmy
Aklamacja
Alleluja, alleluja, alleluja
Emmanuelu, nasz Królu i Prawodawco,
przyjdź nas zbawić, nasz Panie i Boże.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (Łk 1, 39-45)
Maryja jest Matką oczekiwanego Mesjasza
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w ziemi Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.
Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona głośny okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto bowiem, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jest, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana».
Rozważanie nad Ewangelią
W chwilach modlitwy i kontemplacji, zatrzymam się na obrazie Maryi, która z radością i determinacją udaje się w drogę do Elżbiety. Ta podróż, choć długa i męcząca, szczególnie dla kobiety w ciąży, jest pełna głębokiego znaczenia. W myślach towarzyszę Maryi w jej wędrówce, rozważając trudy i radości tej drogi.
Zastanawiam się, jakie uczucia budzi we mnie to towarzyszenie Maryi. Jakie pytania chciałbym jej zadać? Jak mogę wyrazić moją osobistą miłość do Matki Bożej? W modlitwie proszę Maryję, która jest „w drodze”, aby pomogła mi doświadczyć głębokiej więzi z Jezusem, tak jak ona sama ją przeżywała.
Kontempluję też moment spotkania Maryi z Elżbietą. Proszę o łaskę doświadczenia tej samej tęsknoty, którą one obie czuły, oczekując na spełnienie obietnicy danej przez Pana.
W moich rozważaniach próbuję porozmawiać z Maryją i Elżbietą o bliskości narodzin Jezusa. Zastanawiam się, czy w moim sercu jest tęsknota za Bogiem. Czy moje codzienne zajęcia nie przyćmiewają moich duchowych pragnień i tęsknoty za Bogiem?
Proszę Ducha Świętego, aby napełnił mnie miłością i pozwolił mi doświadczyć, razem z Maryją i Elżbietą, bliskości nadchodzących narodzin Jezusa.
Elżbieta nazywa Maryję „błogosławioną” za to, że uwierzyła w obietnicę Boga. Zastanawiam się, czy jestem wewnętrznie przekonany, że wiara w Boże obietnice przyniesie mi Jego błogosławieństwo.
W modlitwie proszę Maryję, aby nauczyła mnie dostrzegać w moim codziennym życiu Boże prowadzenie i z ufnością na nie odpowiadać. Ta refleksja nad życiem Maryi i Elżbiety pomaga mi głębiej zrozumieć, jak ważne jest zaufanie Bogu i otwarcie się na Jego działanie w naszym życiu.