15 grudzień, Piątek
Drugi Tydzień Adwentu
Kolor szat: fioletowy, Rok B, II
Imieniny: Waleriana, Celiny, Niny
Pierwsze czytanie (Iz 48, 17-19)
O, gdybyś zważał na me przykazania!
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Tak mówi Pan, twój Odkupiciel, Święty Izraela:
«Ja jestem Pan, twój Bóg, pouczający cię o tym, co pożyteczne, kierujący tobą na drodze, którą kroczysz. O, gdybyś zważał na me przykazania, stałby się pokój twój jak rzeka, a sprawiedliwość twoja jak morskie fale. Twoje potomstwo byłoby jak piasek, i jak jego ziarnka twoje latorośle. Nigdy nie usunięto by ani nie wymazano twego imienia sprzed mego oblicza!»
Psalm (Ps 1, 1-2. 3. 4 i 6 (R.: por. J 8, 12))
Dasz światło życia idącym za Tobą
Szczęśliwy człowiek,
który nie idzie za radą występnych, †
nie wchodzi na drogę grzeszników *
i nie zasiada w gronie szyderców,
lecz w Prawie Pańskim upodobał sobie *
i rozmyśla nad nim dniem i nocą.
Dasz światło życia idącym za Tobą
On jest jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą, *
które wydaje owoc w swoim czasie.
Liście jego nie więdną, *
a wszystko, co czyni, jest udane.
Dasz światło życia idącym za Tobą
Co innego grzesznicy: *
są jak plewa, którą wiatr rozmiata.
Albowiem droga sprawiedliwych jest Panu znana, *
a droga występnych zaginie.
Dasz światło życia idącym za Tobą
Aklamacja
Alleluja, alleluja, alleluja
Przyjdzie Pan, Książę pokoju,
wyjdźcie Mu na spotkanie.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (Mt 11, 16-19)
Ci, którzy odrzucili Jana Chrzciciela, nie przyjmą Chrystusa
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus powiedział do tłumów:
«Z kim mam porównać to pokolenie? Podobne jest do przesiadujących na rynku dzieci, które głośno przymawiają swym rówieśnikom: „Przygrywaliśmy wam, a nie tańczyliście; biadaliśmy, a wy nie zawodziliście”. Przyszedł bowiem Jan, nie jadł ani nie pił, a oni mówią: „Zły duch go opętał”. Przyszedł Syn Człowieczy, je i pije, a oni mówią: „Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników”. A jednak mądrość usprawiedliwiona jest przez swe czyny».
Rozważanie nad Ewangelią
Rozważanie nad ewangelią ukazuje nam, że Bóg nieustannie próbuje dostosować się do naszych potrzeb i sposobu myślenia. Jest On gotów na nasze przyjęcie, ale pozostawia nam wolną wolę. Kiedy jednak dowiadujemy się, że to On stoi przed naszymi drzwiami, często unikamy Go i nie chcemy Go wpuścić. Czasami bardziej zainteresowani jesteśmy przygodnymi sprawami niż spotkaniem z Nim.
W pewien sposób przypominamy mieszkańców Judei, którzy odrzucali Jana Chrzciciela i Jezusa, bez względu na to, jakie były ich postawy. Każdy pretekst wydawał się dobry, aby nie przyznać racji Bożym planom i naukom. Jan Chrzciciel był uważany za opętanego, gdy wstrzymywał się od jedzenia i picia, a Jezus, gdy jedzenie i picie stało się częścią Jego misji, zostawał oskarżany o żarłoczność i pijaństwo. Nasza ludzka natura często prowadzi nas do unikania prawdy, gdy nie pasuje ona do naszych wyobrażeń i preferencji.
Jednakże, mądrość Boża jest głęboka i usprawiedliwiona przez Jego czyny. To, czego Bóg od nas oczekuje, to otwarcie się na Jego miłość, nauki i łaskę. Mimo że możemy być upartymi i kapryśnymi „dziećmi”, którzy czasem trudno się zadowolić, Bóg wciąż stoi przed naszymi drzwiami i czeka na nasze przyjęcie. Możemy zawsze zmienić zdanie, otworzyć nasze serca i umysły na Jego obecność i nauki, aby doświadczyć prawdziwego spotkania z Nim. To jest wybór, który możemy podjąć, aby dopuścić Go do naszego życia i wziąć udział w Jego wielkiej uczcie duchowej.