Czytanie na dzisiaj – sobota, 9 grudnia 2023
kolor liturgiczny: fioletowy albo biały | Rok B, II
I Tydzień Adwentu
Imieniny: Wiesława, Leokadii, Nataszy
Pierwsze czytanie (Iz 30, 19-21. 23-26)
Bóg zlituje się nad swoim ludem
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Tak mówi Pan Bóg, Święty Izraela:
Zaiste, o ludu, który zamieszkujesz Syjon w Jerozolimie, nie będziesz gorzko płakał. Rychło okaże ci on łaskę na głos twojej prośby. Ledwie usłyszy, odpowie ci.
Choćby ci Pan dał chleb ucisku i wodę utrapienia, twój Nauczyciel już nie odstąpi, a oczy twoje patrzeć będą na twego Mistrza. Twoje uszy usłyszą słowa rozlegające się za tobą: «To jest droga, idźcie nią!», jeśli chciałbyś iść na prawo lub na lewo.
On ześle deszcz na zboże, którym obsiejesz rolę, a pokarm z plonów ziemi będzie soczysty i pożywny. Twoje trzody będą się pasły w owym dniu na rozległych łąkach. Woły i osły obrabiające rolę żreć będą paszę dobrze przyprawioną, która została starannie przewiana.
Dojdzie do tego, że na każdej wysokiej górze i na każdym wyniosłym pagórku będą strumienie płynących wód na czas wielkiej rzezi, gdy padną warownie. Wówczas światło księżyca będzie jak światło słoneczne, a światło słońca będzie siedmiokrotne, jakby światło siedmiu dni, w dniu, gdy Pan opatrzy rany swego ludu i uleczy jego sińce po razach.
Psalm (Ps 147A (146), 1b-2. 3-4. 5-6 (R.: por. Iz 30, 18))
Szczęśliwi wszyscy, co ufają Panu
Chwalcie Pana, bo dobrze jest śpiewać psalmy Bogu, *
słodko jest Go wysławiać.
Pan buduje Jeruzalem, *
gromadzi rozproszonych z Izraela.
Szczęśliwi wszyscy, co ufają Panu
On leczy złamanych na duchu *
i przewiązuje ich rany.
On liczy wszystkie gwiazdy *
i każdej imię nadaje.
Szczęśliwi wszyscy, co ufają Panu
Nasz Pan jest wielki i potężny, *
a Jego mądrość niewypowiedziana.
Pan dźwiga pokornych, *
karki grzeszników zgina do ziemi.
Szczęśliwi wszyscy, co ufają Panu
Aklamacja (Iz 33, 22)
Alleluja, alleluja, alleluja
Pan jest naszym sędzią, Pan naszym prawodawcą,
Pan naszym królem, on nas zbawi.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (Mt 9, 35 – 10, 1. 5a. 6-8)
Jezus lituje się nad znękanymi
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości.
A widząc tłumy, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce niemające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo».
Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości. Tych to dwunastu wysłał Jezus i dał im takie wskazania: «Idźcie do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie».
Rozważanie nad Ewangelią
W rejonie Betlejem, podczas nocnej warty, pasterze doświadczyli niezwykłego wydarzenia. Pojawił się przy nich anioł, którego blask ogarnął ich całkowicie, wzbudzając strach. Anioł przekazał im radosną nowinę: w mieście Dawida narodził się Mesjasz, Zbawiciel. Wskazał im, jak mogą Go rozpoznać – jako Dziecię owinięte w pieluszki i leżące w żłobie. Wkrótce dołączyły do anioła niebieskie zastępy, wychwalające Boga.
Pasterze, zaintrygowani, udali się do Betlejem. Tam znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę. To, co zobaczyli i usłyszeli, przekazali innym, wzbudzając zdumienie. Maryja przemyślała te wydarzenia, a pasterze powrócili do swoich zajęć, wielbiąc Boga.
Z tej opowieści płynie przesłanie do refleksji nad własnym postępowaniem. Możemy zastanowić się, czy nasze słowa i zachowania przyciągają innych do Boga i Kościoła, czy raczej od nich odstraszają. Ważne jest, aby w razie potrzeby dokonać zmian w naszym zachowaniu, mając na uwadze, że skargi i oburzenie nie są jedynymi możliwymi reakcjami. Warto też modlić się za Kościół, aby pozostał wierny nauczaniu Jezusa i unikał pokus świeckich metod działania. To jest również dobry moment, aby być szczerym wobec siebie i innych, przyznając się do błędów i prosząc o przebaczenie, jeśli to konieczne.