Kolędy Polskie, to bogactwo słów i dźwięków, które przeniosą cię w magiczną atmosferę świąt Bożego Narodzenia. Polskie kolędy są nieodłącznym elementem tradycji i kultury naszego kraju, pełniąc rolę muzycznego mostu między pokoleniami. Ich niepowtarzalny urok tkwi nie tylko w pięknych melodiach, ale również w głębokich treściach tekstów, które opowiadają o narodzinach Jezusa Chrystusa, radości, nadziei i miłości.
Zapraszamy do odkrywania tekstu najpiękniejszych polskich kolęd, które przeniosą cię w świat magicznych chwil spędzonych przy choince, w gronie bliskich. Niech te słowa staną się dla Ciebie źródłem inspiracji, refleksji i radości w okresie świątecznym. Ciesz się z nami tradycją, która trwa przez wieki, zanurzając się w pieśniach, które są częścią dziedzictwa kulturowego Polski.
Kolędy polskie – teksty
Znajdziesz tutaj klasyczne teksty polskich kolęd, które rozbrzmiewają w każdym domu podczas Bożego Narodzenia. Teksty „Cichej Nocy”, „Gdy śliczna Panna” czy „Jezus malusieńki” przeniosą Cię do magicznego czasu, kiedy rodziny zbierają się wokół choinki, a serca wypełnione są radością i miłością.
Bóg się rodzi
1. Bóg się rodzi, moc truchleje,
Pan niebiosów obnażony;
ogień krzepnie, blask ciemnieje,
ma granice Nieskończony.
Wzgardzony – okryty chwałą,
śmiertelny – Król nad wiekami!
A Słowo Ciałem się stało
i mieszkało między nami.
2. Cóż masz, Niebo, nad ziemiany?
Bóg porzucił szczęście twoje,
wszedł między lud ukochany,
dzieląc z nim trudy i znoje:
niemało cierpiał, niemało,
żeśmy byli winni sami!
A Słowo Ciałem się stało
i mieszkało między nami.
3. W nędznej szopie urodzony,
żłób Mu za kolebkę dano;
cóż jest czym był otoczony?
Bydło, pasterze i siano.
Ubodzy, was to spotkało –
witać Go przed bogaczami!
A Słowo Ciałem się stało
i mieszkało między nami.
4. Potem i króle widziani,
cisną się między prostotą,
niosąc dary Panu w dani:
mirrę, kadzidło i złoto.
Bóstwo to razem zmieszało
z wieśniaczymi ofiarami!
A Słowo Ciałem się stało
i mieszkało między nami.
5. Podnieś rękę, Boże Dziecię,
błogosław Ojczyznę miłą,
w dobrych radach, w dobrym bycie
wspieraj jej siłę swą siłą;
dom nasz i majętność całą,
i wszystkie wioski z miastami!
A Słowo Ciałem się stało
i mieszkało między nami.
Cicha noc
1. Cicha noc, święta noc
pokój niesie ludziom wszem.
A u żłóbka Matka Święta
czuwa sama uśmiechnięta
nad Dzieciątka snem. x2
2. Cicha noc, święta noc.
Pastuszkowie od swych trzód
biegną wielce zadziwieni,
za anielskich głosem pieni,
gdzie się spełnił cud. x2
3. Cicha noc, święta noc.
Narodzony Boży Syn –
Pan wielkiego majestatu,
niesie dziś całemu światu
odkupienie win. x2
4. Cicha noc, święta noc,
jakiż w tobie dzisiaj cud,
w Betlejem Dziecina święta
wznosi w górę swe rączęta,
błogosławi lud. x2
Dzisiaj w Betlejem
1. Dzisiaj w Betlejem, dzisiaj w Betlejem wesoła nowina,
że Panna czysta, że Panna czysta porodziła Syna.
Ref.: Chrystus się rodzi, nas oswobodzi,
Anieli grają, Króle witają,
pasterze śpiewają, bydlęta klękają,
cuda, cuda ogłaszają.
2. Maryja Panna, Maryja Panna Dzieciątko piastuje,
i Józef święty, i Józef święty Ono pielęgnuje.
Ref.: Chrystus się rodzi, nas oswobodzi…
3. Choć w stajeneczce, choć w stajeneczce Panna Syna rodzi,
przecież On wkrótce, przecież On wkrótce ludzi oswobodzi.
Ref.: Chrystus się rodzi, nas oswobodzi…
4. I Trzej Królowie, i Trzej Królowie od Wschodu przybyli,
i dary Panu, i dary Panu kosztowne złożyli.
Ref.: Chrystus się rodzi, nas oswobodzi…
5. Pójdźmy też i my, pójdźmy też i my przywitać Jezusa,
Króla na królmi, Króla nad królmi, uwielbić Chrystusa.
Ref.: Chrystus się rodzi, nas oswobodzi…
6. Bądźże pochwalon, bądźże pochwalon dziś, nasz wieczny Panie,
któryś złożony, któryś złożony na zielonym sianie.
Ref.: Chrystus się rodzi, nas oswobodzi…
7. Bądź pozdrowiony, bądź pozdrowiony Boże nieskończony,
sławimy Ciebie, sławimy Ciebie, Boże niezmierzony.
Ref.: Chrystus się rodzi, nas oswobodzi…
Gdy się Chrystus rodzi
1. Gdy się Chrystus rodzi i na świat przychodzi,
ciemna noc w jasności promienistej brodzi.
Aniołowie się radują, pod niebiosy wyśpiewują:
Gloria, gloria, gloria in excelsis Deo.
2. Mówią do pasterzy, którzy trzód swych strzegli,
aby do Betlejem czym prędzej pobiegli,
bo się narodził Zbawiciel, wszego świata Odkupiciel.
Gloria, gloria, gloria in excelsis Deo.
3. O niebieskie duchy i posłowie Nieba,
powiedzcież wyraźniej, co nam czynić trzeba,
bo my nic nie pojmujemy, ledwo od strachu żyjemy.
Gloria, gloria, gloria in excelsis Deo.
4. Idźcie do Betlejem, gdzie Dziecię zrodzone,
w pieluszki powite, w żłobie położone.
Oddajcie Mu pokłon boski, on osłodzi wasze troski.
Gloria, gloria, gloria in excelsis Deo.
5. A gdy pastuszkowie wszystko zrozumieli,
zaraz do Betlejem śpiesznie pobieżeli.
I zupełnie tak zastali, jak Anieli im zeznali.
Gloria, gloria, gloria in excelsis Deo.
6. A stanąwszy w miejscu pełni zadumienia,
iż się Bóg tak zniżył do swego stworzenia,
padli przed Nim na kolana i uczcili swego Pana.
Gloria, gloria, gloria in excelsis Deo.
7. Wreszcie, kiedy pokłon Panu już oddali,
z wielką wesołością do swych trzód wracali,
że się stali być godnymi Boga widzieć na tej Ziemi.
Gloria, gloria, gloria in excelsis Deo.
Jezus malusieńki
1. Jezus malusieńki leży wśród stajenki.
Płacze z zimna, nie dała Mu Matula sukienki.
2. Bo uboga była, rąbek z głowy zdjęła,
w który Dziecię owinąwszy, siankiem Je okryła.
3. Nie ma kolebeczki, ani poduszeczki,
we żłobie Mu położyła sianka pod główeczki.
4. Dziecina się kwili, Matuleńka: lili.
W nóżki zimno, żłóbek twardy, stajenka się chyli.
5. Matula truchleje, serdeczne łzy leje:
o, mój Synu, wola Twoja, nie moja się dzieje.
6. Przestań płakać, proszę, bo żalu nie zniosę.
Dosyć go mam z męki Twojej, którą w sercu noszę.
7. Józefie stareńki, daj z ogniem fajerki
grzać Dziecinę, sam co prędzej podpieraj stajenki.
8. Pokłon oddawajmy, Bogiem Je wyznajmy,
to Dzieciątko ubożuchne ludziom ogłaszajmy.
9. Niech Je wszyscy znają, serdecznie kochają.
Za tak wielkie poniżenie chwałę Mu oddają.
10. O, najwyższy Panie! Waleczny Hetmanie!
Zwyciężonyś, mając rączki miłością związane.
11. Leżysz na tym sianie, Królu Nieba, Ziemi,
jak baranek na zabicie za moje zbawienie.
12. Pójdź do serca mego, Tobie otwartego.
Przysposób je do mieszkania i wczasu Swojego.
13. Albo mi daj Swoje, wyrzuciwszy moje.
Tak będziesz miał godny pałac na mieszkanie Twoje.
Pójdźmy wszyscy do stajenki
1. Pójdźmy wszyscy do stajenki,
do Jezusa i Panienki.
Powitajmy Maleńkiego
i Maryję, Matkę Jego.
2. Witaj, Jezu ukochany,
od Patriarchów czekany,
od Proroków ogłoszony,
od narodów upragniony.
3. Witaj, Dzieciąteczko w żłobie,
wyznajemy Boga w Tobie.
Coś się narodził tej nocy,
byś nas wyrwał z czarta mocy.
4. Witaj, Jezu nam zjawiony,
witaj, dwakroć narodzony,
raz z Ojca przed wieków wiekiem,
a teraz z Matki człowiekiem!
5. Któż to słyszał takie dziwy?
Tyś człowiek i Bóg prawdziwy.
Ty łączysz w Boskiej Osobie
dwie natury różne sobie.
6. Tyś świat stworzył, a świat Ciebie
nie poznał, mając wśród siebie.
Idziesz dla jego zbawienia,
on Ci odmawia schronienia.
7. Za to u świata ubogich,
ale w oczach Twoich drogich,
pastuszków, którzy czuwali,
wzywasz, by Cię przywitali.
8. O, szczęśliwi pastuszkowie!
Któż radość waszą wypowie?
Czego ojcowie żądali,
wyście pierwsi oglądali.
9. O Jezu, nasze kochanie,
czemu nad niebios mieszkanie
przedkładasz nędzę, ubóstwo
i wyniszczasz swoje Bóstwo?
10. Miłości to Twojej dzieło,
z miłości początek wzięło.
By nas zrównać z Aniołami,
poniżasz się między nami.
11. Obietnica w raju dana
dziś została wykonana.
Boże, jakżeś miłosierny,
w darach hojny, w słowach wierny.
12. Takeś świat ten umiłował,
i żeś Syna nie żałował.
Zesłałeś Go na cierpienia,
od samego narodzenia.
13. Spraw to, Jezu, Boskie Dziecię,
niech Cię kochamy nad życie.
Niech miłością odwdzięczamy
miłość, której doznawamy.
14. Święta Panno, Twa przyczyna
niech nam wyjedna u Syna,
by to Jego Narodzenie
zapewniło nam zbawienie.
Przybieżeli do Betlejem pasterze
1. Przybieżeli do Betlejem pasterze,
grając skocznie Dzieciąteczku na lirze.
Ref.: Chwała na wysokości,
chwała na wysokości,
a pokój na Ziemi.
2. Oddawali swe ukłony w pokorze
Tobie z serca ochotnego, o Boże!
Ref.: Chwała na wysokości…
3. Anioł Pański sam ogłosił te dziwy,
których oni nie słyszeli jak żywi.
Ref.: Chwała na wysokości…
4. Dziwili się napowietrznej muzyce
i myśleli: co to będzie za Dziecię?
Ref.: Chwała na wysokości…
5. Oto Mu się wół i osioł kłaniają,
Trzej Królowie podarunki oddają.
Ref.: Chwała na wysokości…
6. I Anieli gromadami pilnują,
Panna Czysta wraz z Józefem piastują.
Ref.: Chwała na wysokości…
7. Poznali Go Mesyjaszem być prawym,
narodzonym dzisiaj Panem łaskawym.
Ref.: Chwała na wysokości…
8. My go także Bogiem-Zbawcą już znamy
i z całego serca wszyscy kochamy.
Ref.: Chwała na wysokości…
Wśród nocnej ciszy
1. Wśród nocnej ciszy głos się rozchodzi:
wstańcie, pasterze – Bóg się wam rodzi!
Czem prędzej się wybierajcie,
do Betlejem pośpieszajcie
przywitać Pana,
przywitać Pana.
2. Poszli, znaleźli Dzieciątko w żłobie,
z wszystkimi znaki danymi sobie.
Jako Bogu cześć Mu dali,
a witając zawołali,
z wielkiej radości,
z wielkiej radości.
3. Ach, witaj Zbawco z dawna żądany!
Tyle tysięcy lat wyglądany.
Na Ciebie Króle, Prorocy
czekali, a Tyś tej nocy
nam się objawił,
nam się objawił.
4. I my czekamy na Ciebie, Pana.
A skoro przyjdziesz na głos kapłana,
padniemy na twarz przed Tobą,
wierząc, żeś jest pod osłoną
chleba i wina,
chleba i wina.
Czym jest kolęda?
Kolędy polskie są nierozerwalnie związane z atmosferą Świąt Bożego Narodzenia i stanowią integralną część repertuaru piosenek religijnych. Pełnią one rolę urozmaicenia czasu spędzanego w gronie rodziny przy świątecznym stole.
Kolędy wywodzą się z treści biblijnych, średniowiecznej literatury oraz ludowej poezji. Tradycja śpiewania polskich kolęd zazwyczaj rozpoczyna się od mszy pasterki, czyli w nocy z 24 na 25 grudnia. Choć można je śpiewać aż do Chrztu Pańskiego, czyli najbliższej niedzieli po 6 stycznia, w Polsce utrwaliło się, że kolędy są wykonywane do 2 lutego, kiedy to obchodzi się święto Ofiarowania Pańskiego.
Początkowo przypisywano świętemu Franciszkowi z Asyżu autorstwo pierwszej kolędy, lecz z biegiem czasu zostały one tworzone przez wybitnych kompozytorów. Kolędy, które zawierają elementy życia codziennego, są nazywane pastorałkami. Chociaż kolędy często towarzyszą nabożeństwom, coraz częściej stają się integralną częścią świątecznych obchodów w domach, gdzie są śpiewane przy wspólnym stole w gronie rodziny. Śpiew kolęd jest tak popularny, że organizowane są specjalne festiwale i koncerty poświęcone tej tradycji.
Polskie kolędy – odkrywanie świąt Bożego Narodzenia przez pieśni
Gdy nadchodzi czas Bożego Narodzenia, nasze myśli zwykle skierowane są ku kolędom. To pieśni, które rozbrzmiewają zarówno podczas uroczystych mszy w kościele, jak i w cieple domowego ogniska. Ich dźwięki niosą się podczas Pasterki, nabożeństwa odprawianego w noc z 24 na 25 grudnia. Tradycyjnie uznaje się, że polskie kolędy można śpiewać aż do 2 lutego.
Najstarszą znaną kolędę przypisuje się św. Franciszkowi z Asyżu, jednak nie tylko on był twórcą tych wyjątkowych utworów. Wśród ich autorów znajdują się również najznakomitsi kompozytorzy. Śpiewanie kolęd cieszy się ogromną popularnością, tworząc specyficzny klimat podczas świątecznych mszy i celebracji. Ich teksty są tak miłe i przyjazne dla ucha, że zrodziły się nawet festiwale i koncerty dedykowane temu magicznemu okresowi.
Symboliczną pozycję wśród kolęd zajmuje „Cicha noc”, przetłumaczona na ponad 300 języków. Już w starożytnym Rzymie kolędy traktowano jako pieśni pochwalne i powitalne, przekazujące życzenia pomyślności i szczęścia. Z biegiem czasu jednak przekształciły się w pieśni religijne opowiadające o narodzinach Chrystusa.
W początkowym okresie, jeszcze w czasach starożytnego Rzymu, kolędy wykonywano jedynie w języku łacińskim, związane głównie z liturgią Kościoła. Dopiero w miarę upływu czasu zaczęto śpiewać je także w innych językach.
Tematyka kolęd najczęściej czerpie inspirację z Ewangelii, głównie z opowieści św. Mateusza i św. Łukasza. Niemniej jednak, twórcy korzystali także z bogactwa literatury średniowiecznej, średniowiecznego teatru i ludowej pobożności. Kolędy stają się mostem łączącym ludzi, dodając ciepła sercom. W czasie mszy świętej, śpiew kolęd i pastorałek wzmacnia poczucie wspólnoty Kościoła.
Dziel się magią świąt
Każda kolęda ma swoją historię, niosąc ze sobą przekazy pokoleń i odwołując się do uniwersalnych wartości. Odkryj piękno słów, które od wieków towarzyszą nam w święta, tworząc niepowtarzalną atmosferę i niosąc przesłanie pokoju i miłości. Zanurz się w piękno tradycji i czerp inspirację z tekstów kolęd, które przemawiają do serca i duszy. Niech słowa tych świątecznych pieśni niosą radość, spokój i miłość do Twojego serca i domu! Wesołych Świąt!