17 stycznia 2025 roku to dzień, w którym obchodzimy wspomnienie św. Antoniego, opata. W liturgii wykorzystywane będą szaty koloru brązowego, co symbolizuje pokutę, prostotę oraz ubóstwo ducha. Osoby o imieniu Antoni obchodzą swoje imieniny oraz zazwyczaj w tym dniu odbywają się różnorodne modlitwy oraz celebracje na cześć świętego.
Pierwsze czytanie
Pierwsze czytanie tego dnia pochodzi z Listu do Hebrajczyków 10, 32-39. Autor zachęca czytelników do wytrwania w wierze i dobrych uczynkach, przypominając im o trudnych czasach, które przeszli dla Jezusa. Opisuje, jak początkowo z radością przyjęli prześladowania i jak ważne jest, aby trwali w nadziei, gdyż mają w niebie wielką nagrodę. Przypomina im, że prawdziwa wiara jest pełna odwagi i wytrwałości, a także, że nie powinni się cofać, ale raczej iść naprzód w wierze do końca.
Psalm
Psalm 37 jest natomiast śpiewem uwielbienia Boga, który czuwa nad swoimi wiernymi. Werset 3-4 zachęca, aby „Zaufać Panu i czynić dobrze. Mieszkaj w kraju i karm się zaufaniem do Niego”. W skomplikowanej rzeczywistości życia, psalmista wskazuje, że Bóg nagradza tych, którzy Mu ufają, a zło nie ma ostatecznego zwycięstwa.
Aklamacja
Aklamacja przed Ewangelią może brzmieć: „Alleluja, Alleluja! Błogosławieni, którzy słuchają Słowa Bożego i strzegą go w sercu”. To zaproszenie do otwarcia swego serca na przesłanie Ewangelii i wezwanie do działania zgodnego z Bożą wolą.
Ewangelia
Ewangelia na ten dzień pochodzi z Łukasza 12, 32-34. Jezus mówi do swoich uczniów o królestwie Bożym, zapewniając ich, że nie muszą się lękać, ponieważ to, co ich czeka, jest wartościowe i trwałe. Zachęca ich do oddawania się Bogu, wskazując na znaczenie duchowego bogactwa w porównaniu zmaterialnych dóbr, które łatwo przemijają. Jezus podkreśla, że gdzie jest skarb, tam będzie także serce człowieka – zachęta do poszukiwania tego, co wieczne.
Rozważania nad Ewangelią – 17 stycznia 2025
Drodzy bracia i siostry w Chrystusie, dzisiaj, przypominając sobie św. Antoniego, opata, odpoczywamy w medytacji nad Słowem Bożym, które nas prowadzi. Zatrzymajmy się na chwilę, aby zastanowić się nad naszą wiarą. Czy rzeczywiście szukamy skarbów w niebie, czy może bardziej w doczesnym życiu? Jezus mówi, że prawdziwa wartość nie kryje się w materialnych dobrach, ale w miłości, zaufaniu do Boga i w relacji z innymi. Dziś powinniśmy zadać sobie pytanie, co jest naszym skarbem? Wartości, które trwają wiecznie, są tym co powinno kierować naszym życiem. Stwórzmy w sobie pragnienie, by wobec trudności, z jakimi się stykamy, nie poddawać się, lecz pielęgnować wiarę i nadzieję w Obietnice Boże. Amen.