20 stycznia 2025 r.
Święto: Świętych Seweryna i Róży
Kolor szat: Biały
Imieniny: Seweryn, Róża
20 stycznia to dzień, w którym Kościół czci dwóch świętych, Seweryna i Różę. Jest to szczególna okazja do refleksji nad ich życiem, które pełne było oddania Bogu oraz miłości do bliźnich. W tym dniu liturgia zachęca nas do rozważania wartości wiary i świadectwa, jakie zapewniły te postacie w historii Kościoła.
Pierwsze czytanie: List do Hebrajczyków 10, 19-25
W pierwszym czytaniu, które pochodzi z Listu do Hebrajczyków, autor przypomina wiernym o odwadze, jaką mają mieć w przystępowaniu do Boga. Podkreśla znaczenie wierności i jedności w gromadzeniu się na modlitwie. Zwraca uwagę na to, jak wielką wartość ma nasza wspólnota. Zachęca nas do tego, abyśmy trwali w wierze, nie ustępowali, a także wzajemnie się wspierali w trudnych chwilach. To czytanie ukazuje, że zbliżenie do Boga odbywa się poprzez wiarę i wzajemną miłość wśród ludzi.
Psalm: Psalm 24
W odpowiedzi na pierwsze czytanie śpiewany będzie Psalm 24, który wzywa do uwielbienia Boga, Stwórcy nieba i ziemi. Tekst psalmu zachęca nas do otwierania serca na przyjęcie Boga, który jest Królem chwały. Jest to idealne uzupełnienie przesłania z Listu do Hebrajczyków, wygłaszające jasne przesłanie o czystości serca i gotowości do spotkania z Bogiem. Psalmy w liturgii pełnią nie tylko funkcję liturgiczną, ale także formującą, prowadząc nas do prawdziwego uwielbienia.
Aklamacja
Aklamacja, która za każdym razem wprowadza nas w Ewangelię, tym razem zwraca uwagę na miłość Chrystusa oraz na to, jak przez Niego możemy zyskać zbawienie. Jest to zaproszenie, by podjąć wysiłek słuchania słowa, które przynosi życie wieczne, otwiera nasze serca na naukę Jezusa i przygotowuje nas na przyjęcie prawdy w sercu.
Ewangelia: Święty Marek 2, 23-28
Ewangelia według św. Marka przedstawia nam fragment mówiący o tym, jak Jezus uzasadnia swoje zachowanie w kontekście szabatu. Opowiadał o uczniach, którzy wzięli kłosy z pola w dzień szabatu, co stało się przedmiotem krytyki ze strony faryzeuszy. Jezus przypomniał im o tym, że „Szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu.” To zdanie rzuca światło na totalną zmianę w rozumieniu prawa religijnego, które nie powinno być ciężarem, ale drogą do bliższego spotkania z Bogiem. Jezus pokazuje, że Jego miłość do człowieka i pragnienie jego zbawienia są ważniejsze niż przestrzeganie przepisów.
Rozważania nad Ewangelią – 20 stycznia 2025 r.
Drodzy bracia i siostry, w dzisiejszej Ewangelii Jezus uczy nas, czym jest prawdziwe zrozumienie Bożego przykazania. Szabat, jako dzień odpoczynku, ma być oazą spokoju i miłości, a nie jedynie formalnym przestrzeganiem reguł. Zadajmy sobie pytanie, co dla nas oznacza odpoczynek w Bogu i jak możemy twórczo wykorzystać dany nam czas, by nie tylko bezczynnie czekać, ale rzeczywiście żyć miłością i wzajemnym wsparciem.
Niech przykład świętych Seweryna i Róży będzie dla nas inspiracją w dążeniu do świętości. Niech ich życie przypomina nam, że wiara to nie tylko zbiór rytuałów, ale przede wszystkim miłość do drugiego człowieka i otwartość na działanie Boże w naszym życiu. Amen.