30 grudnia, Sobota
Szósty Dzień oktawy Narodzenia Pańskiego
Oktawa Narodzenia Pańskiego
Kolor szat: biały, Rok B, II
Imieniny: Eugeniusza, Irminy, Sabiny
Pierwsze czytanie (1 J 2, 12-17)
Kto wypełnia wolę Bożą, trwa na wieki
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła
Piszę do was, dzieci, że dostępujecie odpuszczenia grzechów ze względu na Jego imię. Piszę do was, ojcowie, że poznaliście Tego, który jest od początku. Piszę do was, młodzi, że zwyciężyliście Złego.
Napisałem do was, dzieci, że znacie Ojca, napisałem do was, ojcowie, że poznaliście Tego, który jest od początku, napisałem do was, młodzi, że jesteście mocni i że nauka Boża trwa w was, a zwyciężyliście Złego.
Nie miłujcie świata ani tego, co jest na świecie. Jeśli ktoś miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca. Wszystko bowiem, co jest na świecie, a więc: pożądliwość ciała, pożądliwość oczu i pycha tego życia, pochodzi nie od Ojca, lecz od świata. Świat zaś przemija, a z nim jego pożądliwość; kto zaś wypełnia wolę Bożą, ten trwa na wieki.
Psalm (Ps 96 (95), 7-8. 9-10 (R.: por. 11a))
Niebo i ziemia niechaj się radują
Oddajcie Panu, rodziny narodów, *
Oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę.
Oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu, *
przynieście dary i wejdźcie na Jego dziedzińce.
Niebo i ziemia niechaj się radują
Uwielbiajcie Pana w świętym przybytku, *
zadrżyj, ziemio cała, przed Jego obliczem.
Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, †
On świat tak utwierdził, że się nie zachwieje, *
będzie sprawiedliwie sądził ludy.
Niebo i ziemia niechaj się radują
Aklamacja
Alleluja, alleluja, alleluja
Zajaśniał nam dzień święty,
pójdźcie, narody, oddajcie pokłon Panu, bo wielka światłość zstąpiła dzisiaj na ziemię.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (Łk 2, 36-40)
Anna mówiła o Jezusie wszystkim, którzy oczekiwali Mesjasza
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Gdy Rodzice przynieśli Dzieciątko Jezus do świątyni, była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już sobie osiemdziesiąt cztery lata. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jeruzalem.
A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta – Nazaretu. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.
Rozważanie nad Ewangelią
W oktawie Bożego Narodzenia zatrzymuję się nad Słowem Bożym, które opowiada o prorokini Annie. Jej życie jest dla mnie wzorem wytrwałego oczekiwania na przyjście Zbawiciela. Zadaję sobie pytanie, w czym jestem podobny do Anny, a w czym jej nie dorównuję.
Anna, „która nie rozstawała się ze świątynią…” (w. 37), uczy mnie wartości przebywania w miejscach świętych, gdzie mogę pogłębiać swoją wrażliwość na sacrum, na obecność Boga. Zastanawiam się, czy w moim życiu jest miejsce, które mogę nazwać świętym, gdzie spotykam się z Bogiem Wcielonym.
Anna „służąc Bogu w postach i modlitwach” (w. 37), przypomina mi o znaczeniu modlitwy i postu jako form posługi. Zastanawiam się nad mocą i wartością tej posługi w moim życiu. Jak rozwija się moja praktyka modlitwy i postu?
„Przyszedłszy w tej właśnie chwili…” (w. 38) Anna ukazuje mi, jak ważne jest czuwanie i modlitwa, aby być gotowym na spotkanie z Bogiem. Proszę prorokinię Annę o wstawiennictwo, aby pomogła mi być uważnym na chwile, gdy Bóg przychodzi do mojego życia.
„Sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim…” (w. 38). Gorąca modlitwa Anny prowadzi do świadectwa wiary. Zastanawiam się, czy moja modlitwa przeistacza się w świadectwo życia. Czy mam w sobie pasję dzielenia się Jezusem z innymi?
W drugiej części dzisiejszej Ewangelii jestem zaproszony do kontemplacji Świętej Rodziny w ich codzienności w Galilei. Wyobrażam sobie Jezusa w różnych etapach dorastania, uświadamiając sobie, że Syn Boży doświadczał ludzkich przeżyć podobnie jak ja.
Wchodzę duchowo do domu Jezusa w Nazarecie, zbliżam się do Niego, wyobrażając sobie Jezusa jako młodzieńca. Modlę się z prośbą: „Panie Jezu, udzielaj mi Twojej mocy i mądrości, abym zachował wewnętrzną młodość i pasję wzrastania”.