Intronizacja Pisma Świętego w rodzinie

Chcąc, by Biblia miała należne jej miejsce w naszych rodzinach, należy dokonać jej intronizacji i przystąpić do lektury. Tego aktu nie można jednak czynić bez przygotowania. Z tej racji zwrócimy najpierw uwagę na najważniejsze kwestie, które należy uwzględnić w ramach przygotowań do intronizacji. Takiej uroczystości rodzinnej nie można improwizować. Proponujemy więc dokładny jej schemat. Zapewni on modlitwie rodzinnej należny jej splendor i porządek, a prowadzącemu ułatwi przewodniczenie całemu obrzędowi liturgicznemu.

Przygotowanie

Najlepszym przygotowaniem do intronizacji Pisma Świętego w rodzinach będzie biblijne triduum dla całej parafii, które rozpocznie się w piątek a zakończy w niedzielę. Uczestnictwo w proponowanych nabożeństwach i spotkaniach w kościele da odpowiedź na wiele pytań i trudności, jakie mogą rodzić się w związku z propozycją rodzinnej lektury Biblii. Gdyby w parafii nie było wspólnego przygotowania do intronizacji, wtedy należałoby pomyśleć o samodzielnym przygotowaniu się do takiego aktu. Nie może on być bowiem zaskoczeniem dla członków rodziny. Wcześniej należy o nim mówić, by każdy nastawił się duchowo i zapragnął spotkania z Bogiem w Jego Słowie. Wtedy kiedy pojawi się już odpowiedni klimat, należy wybrać dzień na dokonanie intronizacji. W ramach triduum parafialnego będzie nim niedziela.

Sam dzień intronizacji jest dla rodziny wielkim świętem. Należy pomyśleć o oczyszczeniu serca w sakramencie pokuty i uczestnictwie we Mszy św. w intencji rodziny. W czasie triduum nie może braknąć okazji do spowiedzi świętej. Natomiast na niedzielnych Mszach św. należy przekazać Pismo Święte rodzinom, które zechcą zobowiązać się do wspólnego czytania Biblii. Dopełnieniem tego obrzędu w kościele będzie intronizacja Pisma Świętego w poszczególnych rodzinach.

Na uroczystość intronizacji gromadzi się cała rodzina. Wcześniej należy postarać się o egzemplarz Biblii. Dziś posiada go już prawie każda rodzina. Najczęściej jednak Biblia spoczywa gdzieś w ukrytym miejscu i do niej się nie zagląda. Na okoliczność intronizacji trzeba ją odnaleźć. Gdyby ktoś nie miał jeszcze całej Biblii — Starego i Nowego Testamentu, winien postarać się o jej nabycie. Aby po intronizacji nie wróciła na stare miejsce, dobrze będzie przygotować dla niej choćby skromny „ołtarzyk domowy”. Takie wyróżnienie Biblii w mieszkaniu na bardziej eksponowane i widoczne miejsce, będzie przypominać każdemu o obecności Chrystusa w Słowie Bożym i o podjętym zobowiązaniu lektury Pisma Świętego. Obowiązkiem dzieci może być troska o przyozdabianie ołtarzyka, na którym obok Biblii będą stać świece i kwiaty. Samej ceremonii intronizacji przewodniczy ojciec rodziny. Gdyby z różnych racji nie było to możliwe, wtedy czyni to matka. Wcześniej należy podzielić zadania między obecnych i zapoznać wszystkich z przebiegiem obrzędu.

Przebieg obrzędu

Rodzina gromadzi się wokół nakrytego ładnym obrusem stołu, na którym położone są: otwarta księga Pisma Świętego, świeca i skromny bukiet kwiatów.

WPROWADZENIE

Spotkanie rozpoczynamy na stojąco śpiewem pieśni (Refren śpiewają wszyscy, a poszczególne wersety wyznaczony wcześniej kantor);

Refren: Gdzie miłość wzajemna i dobroć, tam znajdziesz Boga żywego.

1. W jedno nas tu zgromadziła miłość Chrystusa: Weselmy się w Nim i radujmy! Ref.

2. Z pokorą szczerą miłujmy Boga,

Z czystego serca miłujmy się wzajemnie. Ref.

3. Skoro się wszyscy tu gromadzimy,

Strzeżmy się tego, co nas rozdziela. Ref.

4. Niech ustaną wszystkie gniewy i spory,

A pośrodku nas niech będzie Chrystus. Ref.

Po zakończeniu pieśni prowadzący mówi:

P. W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.

W. Amen.

Dziecko zapala świecę, mówiąc:

Światło Chrystusa!

W. Bogu niech będą dzięki.

P. Spotykamy się w naszym rodzinnym gronie, aby prosić Boga o dar chętnego i wytrwałego czytania Pisma Świętego, rozważania jego treści i wprowadzania Słowa Bożego w czyn. Módlmy się o to, wzywając Ducha Świętego, aby oświecił nasze umysły, umocnił naszą wolę i rozpalił nasze serca.

Następuje chwila ciszy, po której można zacząć pieśń:

1. Przyjdź Duchu Święty, ja pragnę.

Oto dziś błagam Cię.

Przyjdź w swej mocy i sile, Radością napełnij mnie

2. Przyjdź jako źródło pustyni, Mocą swą do naszych dusz. O, niech Twa moc uzdrowienia Dotknie, uleczy mnie już.

3. Przyjdź jako Mądrość do dzieci, Przyjdź jak ślepemu wzrok, Przyjdź jako moc w mej słabości, Weź wszystko, co moje jest.

4. Przyjdź, Duchu Święty, ja pragnę.

Oto dziś błagam Cię.

Przyjdź w swej mocy i sile, Radością napełnij mnie.

lub:

Duchu Święty, przyjdź prosimy, Twojej łaski nam trzeba.

Niech w nauce postąpimy Objawionej nam z nieba.

Niech ją pojmiem z łatwością, Utrzymamy z stałością A jej światłem oświeceni,

W dobrem będziem utwierdzeni.

P. Boże, nasz najlepszy Ojcze! iy nieustannie przemawiałeś do ludzi poprzez proroków, a w wybranym przez Ciebie czasie przemówiłeś do nas przez swego Syna. Dziękujemy Ci za Twoje Słowo, które jest światłem dla naszego życia. Daj nam siły, abyśmy go uważnie słuchali i wytrwale wprowadzali w życie. Przez Chrystusa, Pana naszego.

W. Amen.

Czytanie Słowa Bożego

Następuje teraz odczytanie wybranych fragmentów Pisma Świętego. Mogą to być podane niżej teksty. Wszyscy siadają a prowadzący zapowiada:

P. Posłuchajmy teraz wybranych fragmentów Słowa Bożego i je wspólnie rozważmy. Poprzez te słowa Jezus Chrystus chce uświadomić nam jak ważną rzeczą jest Słowo Boże w naszym życiu i w naszej relacji do Niego jako naszego Nauczyciela i Pana.

Pierwsze czytanie (2 Tm 3,14-17)

Czytanie z drugiego listu św. Pawła Apostoła do Tymoteusza.

Ty trwaj w tym, czego się nauczyłeś i co ci powierzono, bo wiesz, od kogo się nauczyłeś. Od lat bowiem niemowlęcych znasz Pisma święte, które mogą cię nauczyć mądrości wiodącej ku zbawieniu przez wiarę w Chrystusie Jezusie. Wszelkie Pismo od Boga natchnione jest i pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do kształcenia w sprawiedliwości — aby człowiek Boży był doskonały, przysposobiony do każdego dobrego czynu.

Oto Słowo Boże.

W. Bogu niech będą dzięki.

Zamiast poniższego psalmu można zaśpiewać pieśń znaną wszystkim członkom rodziny.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 119)

Refren .Twoje Słowo, Panie, jest światłem mego życia.

1. Błogosławiony jesteś, Panie.

Jak słodka jest dla mego podniebienia

Twoja mowa: ponad miód słodsza dla ust moich.

Refren.

2. Twoje słowo jest lampą dla stóp moich

i światłem na mojej ścieżce.

Przysiągłem i postanawiam przestrzegać Twoich sprawiedliwych wyroków.

Refren.

3. Twoje napomnienia są przedziwne, dlatego przestrzega ich moja dusza. Pokaż światło Twojego oblicza

i naucz mnie Twoich ustaw.

Refren. 

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Aklamacja: Alleluja lub Chwała Tobie, Słowo Boże.

Słowo stało się ciałem

i zamieszkało między nami.

Aklamacja: Alleluja lub Chwała Tobie, Słowo Boże.

EWANGELIA (Łk 8,19-21)

Wszyscy stoją. Ewangelię odczytuje prowadzący.

+ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Przyszli do Jezusa Jego Matka i bracia, lecz nie mogli dostać się do Niego z powodu tłumu. Oznajmiono Mu: «Twoja Matka i bracia stoją na dworze i chcą się widzieć z Tobą». Lecz On im odpowiedział: «Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je».

Oto Słowo Pańskie.

W. Chwała Tobie, Chryste!

Po odczytaniu tekstów biblijnych następuje moment krótkiej medytacji nad ich przesianiem. Pomocą mogą być trzy teksty z nauczania kościelnego. Lektorzy po ich odczytaniu pozostawiają czas na osobistą refleksję.

1. Z soborowej Konstytucji o Objawieniu Bożym:

„Kościół miał zawsze we czci Pisma Boże, podobnie jak samo Ciało Pańskie, skoro zwłaszcza w liturgii świętej nie przestaje brać i podawać wiernym chleb żywota tak ze stołu Słowa Bożego, jak i Ciała Chrystusowego (…). Trzeba więc, aby całe nauczanie kościelne, tak jak sama religia chrześcijańska, żywiło się i kierowało Pismem Świętym. Albowiem w księgach świętych Ojciec, który jest w niebie, spotyka się miłościwie ze swymi dziećmi i prowadzi z nimi rozmowę. Tak wielka zaś tkwi w Słowie Bożym moc i potęga, że jest ono dla Kościoła podporą i siłą żywotną, a dla synów Kościoła utwierdzeniem wiary, pokarmem duszy oraz źródłem czystym i stałym życia duchowego” (n. 21).

2. Z nauczania Ks. Kard, Stefana Wyszyńskiego – Prymasa Tysiąclecia:

„Słowo Boże musi stać się ciałem codziennego życia naszego, aby wydać owoc pożywny dla głodnych serc. Mamy wszyscy wielką odpowiedzialność za powierzone nam Słowo Boże. Nie wystarczy, że jest ono w księgach, nie wystarczy, że jest odtwarzane słowami choćby najbardziej wyrazistymi. Ono ma mieszkać w nas i owocować w codziennym naszym życiu. Gdy już żadnemu słowu zaufać nie można, bo słowa okazały się kłamliwe — pozostaje jeszcze Słowo Ewangelii”.

3. Z homilii Jana Pawła II wygłoszonej w Pelplinie 6 czerwca 1999 r.:

„Kiedy podczas liturgii biorę do rąk księgę Ewangelii i na znak błogosławieństwa wznoszę ją nad zgromadzeniem i nad całym Kościołem, czynię to z nadzieją, że nadal będzie ona Księgą życia każdego wierzącego, każdej rodziny i całych społeczeństw. Dziś z tą samą nadzieją proszę was: wchodźcie w nowe tysiąclecie z księgą Ewangelii! Niech nie zabraknie jej w żadnym polskim domu! Czytajcie i medytujcie! Pozwólcie, by Chrystus mówił! Obyście usłyszeli dzisiaj głos Jego: „Nie zatwardzajcie serc waszych.^ (Ps 95, 7-8).

Panie zostań z nami! Spotkaliśmy Cię na długiej drodze naszych dziejów. Spotykali Cię przodkowie nasi z pokolenia na pokolenie. Umacniałeś ich Twoim słowem przez życie i posługę Kościoła.

Panie, zostań z tymi, którzy po nas przyjdą! Pragniemy tego, abyś był z nimi, tak jak z nami byłeś. Pragniemy tego i o to Cię prosimy.

Zostań z nami, kiedy dzień się nachylił! Zostań, kiedy czas naszych dziejów dobiega kresu drugiego tysiąclecia.

Zostań i pomagaj nam stale kroczyć tą drogą, która prowadzi do domu Ojca.

Zostań z nami w Twoim słowie – w tym słowie, które staje się sakramentem: Eucharystią Twojej obecności.

Pragniemy słuchać Twojego słowa i wypełniać je.

Pragniemy mieć udział w błogosławieństwie.

Pragniemy być wśród tych błogosławionych, którzy «słuchają słowa Bożego i zachowują je». Amen”.

UCZENIE KSIĘGI PISMA ŚWIĘTEGO

Następuje teraz uczczenie Biblii. Prowadzący prosi wszystkich, aby powstali. Mając przed sobą teksty, wszyscy odmawiają wspólnie wyznanie wiary i przyrzeczenie:

Wierzę, że Pismo Święte jest przez Boga natchnione i dlatego jest Słowem Bożym.

Wierzę, że Jezus Chrystus tylko swemu Kościołowi powierzył Pisma Święte, i dlatego od Kościoła winniśmy je przyjmować.

Obiecuję rozwijać taki kult i szacunek dla Pisma świętego, o jakim poucza mnie Kościół, i przechowywać je w domu na honorowym miejscu.

Obiecuję czytać i rozważać Biblię w rodzinie, aby jej słowa życia wiecznego były zawsze w moim umyśle, w moim sercu, na moich wargach, i by stały się normą mojego życia i moich bliskich.

Ojciec rodziny bierze do ręki Księgę Pisma Świętego, całuje ją i przekazuje następnym członkom rodziny Gdy wszyscy dokonają tego aktu, umieszcza się Biblię na wybranym, wyróżnionym miejscu w mieszkaniu.

MODLITWA KOŃCOWA

P. Zgromadzeni we wspólnocie naszej rodziny wokół Pisma Świętego, z ufnością zanieśmy do Boga nasze prośby, byśmy wszyscy zostali napełnieni szczególną miłością do tej świętej Księgi.

Kolejni członkowie rodziny odczytują poszczególne intencje, a wszyscy powtarzają wspólne wezwanie: Wysłuchaj nas, Panie.

Módlmy się za Kościół święty, by dla wszystkich jego dzieci Słowo Boże było utwierdzeniem wiary, stałym pokarmem modlitwy i życia duchowego.

Módlmy się za Ojca Świętego Jana Pawła II, aby umocniony łaską Ducha Świętego odważnie i z miłością głosił światu Dobrą Nowinę.

Módlmy się za nasz naród, aby zachował i pogłębiał swoją wiarę i kulturę w oparciu o Chrystusową Ewangelię.

Módlmy się za tych, których Bóg specjalnym powołaniem przeznaczył do głoszenia Słowa Bożego, by nigdy nie zabrakło im sił i zapału do wypełniania tak zaszczytnego posłannictwa.

Módlmy się za dzieci i młodzież, aby Słowo Boże kształtowało ich codzienne życie i było mocą w pokonywaniu trudności i pokus.

Módlmy się za wszystkich błądzących i szukających prawdy, aby w Piśmie Świętym znaleźli światło, które oświeca życie i nadaje mu sens.

Módlmy się za nas samych, za całą naszą rodzinę, aby obecność wśród nas natchnionego Słowa Bożego pogłębiało naszą wzajemną miłość na każdy dzień życia.

W. Ojcze nasz…

P. Ojcze Niebieski, racz przyjąć nasze modlitwy. Ześlij na nas światło Twojego Syna, który jest Wcielonym Słowem Bożym. Pomóż nam, przez umiłowanie Twego Słowa, rozumieć się i kochać wzajemnie. Spraw, by ta Księga Życia oświecała mroki naszego życia doczesnego i ułatwiała osiągnięcie szczęścia wiecznego. Niech ta Księga Słowa Bożego będzie od dziś szczególnym znakiem Twojej obecności w naszej rodzinie. Przez Chrystusa, Pana naszego.

W. Amen.

Prowadzący bierze Pismo Święte i czyni nim znak krzyża nad wszystkimi zgromadzonymi, mówiąc:

P. Niech nas błogosławi wszechmogący Bóg, Ojciec i Syn i Duch Święty.

W. Amen.

Śpiew końcowy:

1. My chcemy Boga, Panno święta!

O, usłysz naszych wołań głos! Miłości Bożej dźwigać pęta To nasza chluba, to nasz los!

Ref.: Błogosław, słodka Pani! Błogosław wszelki stan! My chcemy Boga! My, poddani!

2. My chcemy Boga w rodzin kole,

W troskach rodziców, dziatek snach. My chcemy Boga w książce, w szkole, W godzinach wytchnień, w pracy dnia.

3. My chcemy Boga, Jego Prawo -Niech będzie naszych czynów tchem. Byśmy umieli, chętnie, żwawo: Obiecać dobro, gardzić złem.

Po całym obrzędzie rodzina może wspólnie zasiąść do przygotowanego wcześniej posiłku.